The Descent (Η κάθοδος)
Εισαγωγικά…
Τα πρωτόγονα ανθρώπινα ένστικτα επιβίωσης κοιμούνται βαθιά μέσα μας μέχρι να δοθεί η αφορμή να βγουν στην επιφάνεια και να καταργήσουν οποιαδήποτε μορφή ευαισθησίας και συμπόνιας. Δοκιμάζονται οι φιλίες και οι ανθρώπινες σχέσεις όταν οι εφιάλτες παίρνουν σχήμα και μορφή.
Τι γίνεται όταν η φαντασία φλερτάρει με μια παράλληλη πραγματικότητα; Πόση φρίκη μπορεί να αντέξει η ανθρώπινη συνείδηση; Ο σκηνοθέτης της ταινίας Neil Marshal δημιούργησε ένα κλειστοφοβικό θρίλερ, με αμείωτη δράση και αγωνία, φλερτάροντας ιδανικά με το σκοτάδι και το φως.
“Η κάθοδος” κατά τη γνώμη μου κατατάσσεται στο TOP5 των ταινιών τρόμου μέχρι σήμερα. Αν είσαι λάτρης του είδους και δεν έχεις δει αυτή την ταινία , συνέχισε να διαβάζεις.
Υπόθεση
Η εξερεύνηση ενός σπηλαίου φαντάζει η ιδανική περιπέτεια για έξι φίλες που θέλουν να ξεφύγουν για λίγο από την καθημερινότητα τους. Ένα χρόνο μετά τον θάνατο του συζύγου και του παιδιού της σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, η πρωταγωνίστρια της ταινίας Sarah (Shauna McDonald) , προσκαλείται από την φίλη της Juno (Natalie Mendoza) και λάτρη των extreme sports σε μια εκδρομή-εξερεύνηση σπηλαίων.
Η Juno, φιλάρεσκη και παράτολμη, οδηγεί την παρέα σε ένα ανεξερεύνητο σπήλαιο. Ένα ατύχημα που σφραγίζει την έξοδο του σπηλαίου δεν αργεί να δώσει άσχημη τροπή στην ιστορία.
Παγιδευμένες και με ελάχιστα εφόδια, είναι αναγκασμένες να βρουν το δρόμο της σωτηρίας μέσα σ’ ένα σκοτεινό και αχαρτογράφητο σπήλαιο. Τα νεύρα, ο πανικός, ο χρόνος και το αφιλόξενο περιβάλλον δεν είναι οι μοναδικοί εχθροί τους…
Γιατί θα το δεις
Πρόκειται για μια άκρως κλειστοφοβική ταινία τρόμου, με σκηνές που θα σε τινάζουν από την καρέκλα σου καθ’ όλη τη διάρκεια της. Η υποψία ότι η ύπαρξη στο σπήλαιο θα μπορούσε να υφίσταται στην πραγματικότητα , εντείνει ακόμη περισσότερο την αγωνία.
Οι ηρωίδες δεν είναι οι κλασσικές γκόμενες που θα κάνουν το επόμενο λάθος όπως έχουμε συνηθίσει σε ανάλογες ταινίες. Μέσα από ρεαλιστικές αντιδράσεις και ζωντανές ερμηνείες, σκιαγραφείται η σκοτεινή πλευρά της γυναικείας ψυχολογίας.
Σημειωτέον, απουσιάζουν πλήρως οι ανδρικοί ρόλοι, αποκλείοντας έτσι την ύπαρξη γλυκανάλατων φλερτ. Προφανώς υπάρχουν στοιχεία υπερβολής, αλλά αν είσαι λάτρης και νοσταλγός αυθεντικών ταινιών του είδους, θα σε καθηλώσει.
Υ.Γ.Αστείο αλλά εύστοχο σχόλιο που εντόπισα από κριτική του κοινού:
“Θα κάνει το πρόσωπο σου άσπρο, την ψυχή σου μαύρη… και το βρακί σου καφέ”
