Η παιδεία της ευτυχίας
Eυτυχία. Την αναζητούμε κάθε μέρα. Μάταια ίσως, αφού η ευτυχία είναι μια κατάσταση που βιώνεται εδώ και τώρα και δεν αποτελεί στόχο προς κατάκτηση. Γιατί λοιπόν νιώθουμε συνεχώς πως κάτι μας λείπει; Πολύ απλά γιατί με αυτές τις αρχές μεγαλώσαμε. Με αυτή την νοοτροπία γαλουχηθήκαμε.
Ο όρος παιδεία επιδέχεται πολλών ορισμών και αναλύσεων. Επί της ουσίας όμως δεν πρέπει να θεωρείται συνώνυμο με την εκπαίδευση, την αγωγή, την μόρφωση ή ακόμη περισσότερο με το εκπαιδευτικό σύστημα. Σίγουρα τα παραπάνω σμιλεύουν την προσωπικότητα ενός ανθρώπου. Του προσφέρουν όμως παιδεία; Κάποιο κομμάτι του πάζλ λείπει.
Η παιδεία ενός ανθρώπου
Αυτά που θεωρώ βασικά χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου που διαθέτει παιδεία, είναι η ικανότητα του να σκέφτεται συλλογικά, η προθυμία του να αποκτά καινούργιες γνώσεις κι εμπειρίες , να μη φοβάται την αλλαγή, να μπορεί να κρίνει και να διακρίνει χωρίς να καταδικάζει και να διαιρεί, να αναγνωρίζει τα καλά σε κάθε άνθρωπο, κατάσταση ή προσπάθεια χωρίς να αναλώνεται σε κακεντρεχή και άσκοπη κριτική.
Να έχει δηλαδή ολοκληρωμένη προσωπικότητα με συνολική άποψη για τη ζωή. Μα πάνω απ’ όλα να έχει όνειρα, στόχους και κίνητρα, που θα ορίσει όμως ο ίδιος και όχι το εκπαιδευτικό σύστημα , όχι η οικογένεια , όχι η κοινωνία , όχι ο κατευθυνόμενος καταναλωτισμός. Τους στόχους που έθεσαν έντεχνα ή άτεχνα άλλοι για μας, εύκολα τους εγκαταλείπουμε. Έχουμε όμως δικούς μας; Έχουμε το κουράγιο να ξεκινάμε από το μηδέν;
Αίτια αισθήματος δυστυχίας
Εδώ εδρεύει η αιτία της πλασματικής δυστυχίας μας. Κάθε αποτυχία σε όποια μας προσπάθεια, την συνδέουμε με απόρριψη και αίσθημα ανεπάρκειας. Κάθε εμπόδιο στη ζωή μας το χρησιμοποιούμε σαν δικαιολογία για την απραξία ή την τεμπελιά μας. Προτιμούμε την ενοχή και την αυτοκαταστροφή έναντι της συγχώρεσης (του εαυτού μας) και της επιμονής.
Κι όταν η επιμονή μας αυτή λυγίζει, είναι πάντα πιο εύκολο να κατηγορούμε τους άλλους σε κάθε στραβοπάτημα. Και κατηγορούμε τους άλλους όταν δεν αναλαμβάνουμε την ευθύνη των πράξεων μας. Αν δεν έχουμε την ευθύνη των πράξεων μας τότε ποιος αποφασίζει για εμάς.
Μόνο όταν αναλάβεις την ευθύνη λοιπόν έχεις τον πλήρη έλεγχο της εξέλιξης των πραγμάτων, τη δυνατότητα να αλλάξεις. Να αλλάξουν όσοι και όσα κατηγορείς είναι μάλλον απίθανο… και ανεύθυνο! Φταίνε οι γονείς μου που με πίεσαν. Φταίνε οι καθηγητές μου που δεν με καθοδήγησαν. Φταίει η κρίση που δεν κάνω αυτό που ήθελα. Φταίει η δουλειά μου που δεν έχω χρόνο. Φταίει η π… η κοινωνία. Η ευτυχία σου στα χέρια αλλωνών…
Η ευτυχία στην πράξη
Είναι θέμα παιδείας λοιπόν να εμμένουμε στους στόχους μας και να βιώνουμε πληρότητα καθ’ όλη την πορεία επίτευξης τους. Είναι θέμα παιδείας να προσπερνούμε τις απόψεις των άλλων και να επικεντρωνόμαστε στο στόχο μας. Είναι θέμα παιδείας να αντιλαμβανόμαστε την αποτυχία σαν ευκαιρία για αυτοβελτίωση. Είναι θέμα παιδείας να διαχωρίζουμε το αίσθημα πληρότητας από την κατανάλωση.Και τέλος είναι θέμα παιδείας να πέφτουμε και να σηκωνόμαστε, αφού κάθε φορά σηκώνεται κι ένας καινούργιος εαυτός, ένας ανανεωμένος απόγονος, μια ανανεωμένη γενιά, ένας κόσμος ολόκληρος.
“Ευτυχία είναι η μεγαλύτερη ανάπτυξη των ικανοτήτων μου”.
Ναπολέων Βοναπάρτης
Και μην ξεχνιόμαστε… την άποψη μας για την ευρωστία, την επιτυχία, τον πλούτο, την δόξα την αποκτούμε μέσω της σύγκρισης του εαυτού μας με τους άλλους. Είναι λοιπόν θέμα παιδείας και προσωπικής κοσμοθεωρίας να μην νιώθουμε καλύτεροι από κάποιον με λιγότερα, ούτε ανεπαρκείς σε σχέση με κάποιον που έχει περισσότερα (πνευματικά και υλικά). Η αυτογνωσία στον στροβιλισμό των αλλαγών που βιώνουμε ήταν και θα είναι μονόδρομος για την ευτυχία.
Θέλετε να υποστηρίξετε το amigo.gr στη λειτουργία του;
Μπορείτε να κάνετε ένα like στη σελίδα μας στο Facebook, να μοιραστείτε το άρθρο με τους φίλους σας, και να επιλέξετε τις φιλικές μας επιχειρήσεις για τις αγορές σας χωρίς καμία επιβάρυνση, από τους παρακάτω συνδέσμους:
καθώς και τα marketplaces MediaMarkt και AliExpress.
